De grens over naar Swaziland

Na een heerlijk ontbijt in onze super gezellige lodge vertrekken we voor een langere reis naar Swaziland. Onderweg wordt het steeds rustiger en de route alleen maar mooier. De afslag naar de grens blijkt een zeer slechte weg met grote gaten te zijn. Papa weet net als in een computerspelletje op laatste moment de grootste te ontwijken. We blijken niet echt de toeristische route genomen te hebben want bij grenspost is bijna niemand en zijn onze kids een bezienswaardigheid. We waren gewaarschuwd dat alle formaliteiten en het wachten meer dan een uur zouden duren, maar wij waren binnen een half uur en 6 loketten, 10 formulieren en 12 stempels verder en klaar om Swaziland in te mogen. We merken niets van de toeristische marktplaatsen en dorpjes en zwaaien de hele tijd naar de schoolkinderen die lijken voor het eerst blanken te zien. Nee, dit was zeker niet de toeristische route! Onderweg is de temperatuur gestegen tot 33 graden, dus als we rond 16:00 uur in ons prachtige en luxe hotel zijn duiken de kids meteen het grote zwembad in. Zelfs in het niet verwarmde deel raken ze niet uitgespeeld. 'S avonds hebben we nog een momentje om aan al onze lieve familie en vrienden thuis te denken en heeft Stan wat moeite om lekker te slapen. Dat mag ook best na al die indrukken en kilometers reizen. Na flink wat geknuffel valt hij uiteindelijk lekker in slaap om weer super vrolijk en vol energie wakker te worden.